Zhang, Q & Du, D. (2025). Endonezya Dışpolitikasında Bandung Mirasına Yeniden Bakış: Tarihsel Bir İnceleme ve Güncel Çıkarımlar. BRIQ Kuşak ve Yol Girişimi Dergisi 6(3), 293-310.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Soğuk Savaş sırasında ABD ve Sovyetler Birliği arasındaki yoğun çatışma ve Üçüncü Dünya’daki nüfuz mücadelesi, Endonezya gibi bağımsızlığını yeni kazanan ülkeleri daha yakın işbirliği arayışına itti. Uluslararası sistemin yapısı, yeni bağımsız devletlerin doğası ve Sukarno’nun kendi anti- emperyalist ve sömürge karşıtı duruşu Endonezya’nın Asya-Afrika Konferansı’na destek vermesini sağladı. Endonezya, Asya-Afrika Konferansı’na hazırlık sürecinde ev sahibi ülke olmanın avantajlı konumundan etkin bir şekilde yararlandı ve konferansın sorunsuz bir şekilde ilerlemesini sağlamak için çeşitli zorlukların üstesinden ustalıkla geldi. Asya-Afrika Konferansı sırasında oluşturulan “dayanışma, dostluk ve işbirliği”ne dayalı Bandung ruhu, Endonezya’nın diplomatik çabaları için yol gösterici bir ilke olarak hizmet etmiştir. Sukarno ve Suharto dönemlerinde Endonezya sömürge karşıtı davasını ilerletmeye devam etti. Ancak giderek büyük güç rekabetine dahil oldu ve Malezya’nın bağımsızlığı ve Doğu Timor’un kendi kaderini tayin etme konularını ele alırken askeri güce başvurdu. Böylece Bandung Konferansı’nda savunulan ilkelerden saptı. Suharto sonrası dönemde Bandung ruhu Endonezya dış politikasının yol gösterici bir ilkesi olarak geri dönmüştür.